Ik vond dat zo rond de duizendste bijdrage aan/op Cubaforum enige inspanning van mij verwacht mocht worden. In elk geval ter eer aan dit door mij zeer gewaardeerde forum en de niet alatende inspanning van Joop. Ik heb daar 10 jaar bijdragen en informatie aan gedeeld maar zeker ook waardevolle info opgehaald waar ik mijn voordeel mee deed.

Wat is doe is terugkijken op wat is geweest. Enigszins verlaat komt hiermee dus een terugkijk op Pieterklu 10 jaar in Cuba in ongeveer zes edities. Jullie mogen de bijdragen uiteraard becommentariëren. Vergeet daarbij niet dat het mijn persoonlijke ervaringen en indrukken zijn. Anderen kunnen het heel anders beleefd hebben. Ik ga terug naar mijn eerste bijdrage van 1 maart 2010. Ik scheef toen het volgende:

´By Pieterklu
Mon Mar 01, 2010 19:33
Hee allemaal. Mijn naam is Pieter en ik woon in Zeeland. Ik ben al een maandje aan het afkicken van mijn fietstocht (verblijf in casas) in Cuba. Ik heb daar 3 1/2 week rondgetoerd. Waarom (Cuba)? Een aantal redenen: een bijzonder staatsbestel, mensen in armoede die desondanks (relatief) gelukkig blijken te zijn, eiland in de zon (soms mucho frio!), een ideaal fietseiland en tenslotte 'het stuwmeer' aan verlofdagen dat op moest. Ik heb al veel plekken in de wereld gezien en bereisd maar Cuba maakte op mij een onbeschrijfelijke indruk. De mix van sociale contexten, cohesie en tegenstellingen, de gemeenschapszin, de interesse en de open en prettige houding van Cubanos tegenover alles wat 'vreemd' is, de muziek, de rum, struggle voor life, de vaqueros, de jineteras/chica's (´Mijn dochter van 16, is dat misschien wat voor je?´) Hartverscheurend. Zelden zoveel bijzondere indrukken moeten verstouwen. Dat alles maakt Cuba voor mij tot een aparte en onvergetelijke (vakantie)bestemming.

Saludos
Pieter´

Inmiddels verstreken dus ruim 10 jaar en zes maanden, 21 vliegreizen naar Cuba, (gelukkig) één (en dezelfde) relatie en maak ik de balans op van tien jaar in en met Cuba. Het was hectisch en avontuurlijk, maar ik had het voor geen goud willen missen. Het was een uitdaging en is gelijktijdig een ongelofelijke verrijking van mijn leven geweest. Een land waar alles anders is. Waar ik vrienden voor het leven heb opgedaan. Een geheel andere cultuur heeft mij aan het denken gezet. Het spiegelt mij aan het luxueuze leventje dat wij hier ver Noordelijk hebben. Ervaringen met het staatsbestel (burocracia). De taal, de het verschil in cultuur, amor y dolor, het staatsbestel, de toekomst (in en met Cuba?). Ik behandel het allemaal. Vanuit mijn nuchtere Hollandse kijk op de zaken maar ook met de betrokkenheid en de emotie die ik voel als het om Cuba en de Cubanen gaat. Het is mijn tweede vaderland geworden.

Ik post deze bijdragen in de 'Dagelijkse Cuba discussie.' Ongetwijfeld is het voer voor reacties en discussie. Heel graag zelfs.

Un abrazo.

Ontzettend leuk om te lezen!
Een welkome afwisseling van de soms zo zwartgallige uitingen op dit forum.
Voor mij is er ook een andere wereld opengegaan sinds mijn "eerste keer" Cuba.

Ik kijk uit naar de volgende aflevering!

Deel 2 De Spaanse taal.
Het onder de knie krijgen van deze romantische taal ging in 2010 en de jaren er na, heel erg met vallen en opstaan. Ik begon op mijn reis met het boekje ‘Spaans op vakantie.’ De begrippen over begroetingen en het eten en drinken had ik onder de knie. De rest was 'een bridge to far.' Als je je eigen amor niet verstaat en dus niet begrijpt, is dat een aardige wake-up cal kan ik vertellenl. Het Kramer woordenboek Nederlands / Spaans gaf vaak geen uitkomst. Veel gebladerd in dit dikke woordenboek, soms met succes maar vaak niet. Onze liefde bleek universeel en overwon zelfs het constante geblader in het woordenboek.

Enigszins vertwijfeld deed ik – en nooit tevergeefs - een beroep op forumleden. Berichtjes zijn ongetwijfeld vindbaar. Mijn telefoon was toen een Nokia met 3 letters per toets. Duurde dus even voordat ik de essentie van de ontvangen boodschap doorgrondde en er een retour-sms de deur uit kon. Uiteindelijk vond ik daarin mijn weg. Een cursus van drie dagen in Haarlem (aanrader!), zelfstudie met de 365 dagen-kalender ‘Cada dia taalkalender Spaans’ van Intertaal (aanrader) en niet te vergeten – de stormachtige ontwikkeling van Google Translate. Een geweldig programma, dat mij overigens wat ‘lui’ maakte als het om zelfstudie gaat. Drie cursussen aan de Universiteit van Havana. Twee dagen een uurtje per week aanvullende privéles door profesora Virginia, die ‘a la izquerda’ nog wat bijkluste (en het risico op ontslag uit haar overheidsfunctie met liefde nam). Daarom ook de sessies in het park, op het dakterras van de casa, of hij haar thuis in Alta Habana. Op de fiets via de vluchtstrook via Reina en Boyeros naar de flat van Virginia. Thuis in Nederland zes jaren in een taalklasje hier in de buurt. Praten met mi amor en de familie krikten mijn niveau langzamerhand tot een voor mij acceptabel niveau op.

Inmiddels red ik mij aardig (B1?), zeker niet vloeiend. Spreken met van origine Havaanse Cubanen (liefste met een Spaanse achtergrond) gaat mij goed af. De articulering benadert de perfectie. Maar o jee, als het mensen uit het Oosten betreft, omgeving Santiago, dan krijg ik het moeilijk. Zweet in de handen. 'was de hond nu ziek of kwam de buurman weer dronken thuis.' Veel familieleden komen oorspronkelijk uit Songo La Maya (Oriënt). Hoewel ze inmiddels bijna allemaal in Havana wonen, houden ze hun dialect in ere waarbij ze – kennelijk om mij te plezieren - de meest belangrijke letter, de laatste, weglaten. Laat die laatste letter nou voor mij essentieel zijn voor de ‘Aha-erlebnis.’ Tegen mij zeggen ze ‘Pieter jij spreekt het Spaans behoorlijk ‘kaka.’ Ik laat het maar zo.

Hoe vergaat, of verging, het jullie in de zoektocht naar het spreken van de Spaanse taal in perfectie?

@ pklu
Interessant onderwerp , maar ik zou de titel willen wijzigen in CUBAANSE TAAL volgens ingewijden is Cubaans een andere taal dan Spaans. Er is een volledige andere vocabulaire, andere uitdrukkingen , intonatie enz. Ik zit nog in fase 1 , versta alles als het gesprek niet te snel gaat. Heb geleerd door zelfstudie en Berliz taal school . Berlitz is zeer goed (Spaanstalige professoren, one to one onderwijs maar zeer duur) fase 2 is moeilijker Conner Gorry, een Amerkaanse journaliste gehuwd met een Cubaan die 20jaar in Havana woont zegt daarover : ik had veel moeite met fase 2 . Vooral de snelheid in gesprekken, ik was nog aan het vertalen als de volgende zin reeds daar was. Dan spreken we nog niet van intonatie Cubanen laten practies alle woord uitgangen weg Dos mojito wordt dan DO mojito enz. Het moeilijkste is het vele "dialecto Cubano" Cubaanse slang . Zo zijn er minstens 20 woorden voor Dinero (geld) het meest wordt er
dagelijks gesproken over Melon , moni of plata maar mijn favoriet is guanikiki . En zeggen dat ik 20 jaar geleden uren met mijn amor heb gesproken en maar een woord Spaans kende : dinero

Dat is een leuk verhaal Pieter!

Spaans of Cubaans, dat is de kwestie. Ik moet zeggen, dat ik Cubanen over het algemeen beter versta dan Spanjaarden.
Het spreektempo ligt over het algemeen wel iets lager dan van de Spanjaarden (mitrailleur-Spaans zogezegd).
Maar zeker een leuk verhaal! Mooi om te lezen, hoe het Pieter vergaan is in die 10 jaar.
Als ik het zo zie, moeten we nog even wachten op Deel 3 , ik gok nog 5 dagen ongeveer